မကရရာသီ ျပာသိုလဘြဲ႕
================
(အဲခ်င္း)
* ေထာင္ျပည့္မွ ေရာင္ျခည္ေလ ။
ေန၀န္းစက္မြန္ ၊ တုဖက္ကယ္လြန္သည္ ။
သရ၀ဏ္ၾကယ္ ၊ ပါဒ္ႏွစ္သြယ္ႏွင့္ ၊
မိုးလယ္ ေတာက္ထြန္း ၊ စိုစိုငယ္ ရႊန္းလွတယ္ ။
ရစ္သြန္းလည္ပါလို႔ေလး ။
* ျမန္ျပည္မွ သာနိုး ။
မိန္ညိဳ ခ်ပ္ကာ ၊ ေရႊတန္ဆာႏွင့္ ၊
ရတနာျမင္းခင္း ၊ စိတ္ရွိငယ္ က်င္းသည္ ။
ႏွင္းျဖိဳ းျဖိဳ းႏွင့္ ၊ စက္ထိုးဟန္ယူ ၊
အသည္းဆြတ္ေၾကြ ၊ ခ်မ္းေလျပည္ႏွင့္ ၊
ေတာေျခေတာင္ယံ ၊
ငွက္ေပါင္းပ်ံလို႔ ၊ ၀တ္ဆံငယ္ ခ်ဴ သည္ ၊
မီးပူပူ ကင္မ၀သည့္ ၊ လ ျပာဆိုေဆာင္း ။
ထည္ေပါင္းမွ ေထာင္ရာ ။
ျခံဳ ေလ ေအးေလ ၊ ၾကက္သီးေတြႏွင့္ ၊
ယင္ေရႊပ်ားမင္း ၊ ၾသဇာကင္းသည္ ။
ခ်ိဳ းလင္းျပာတို႔ ၊ မသာမၾကည္ ၊
ပရိေဒ၀ ၊ ငိုေၾကြးၾကလို႔ ၊
ဟအာလုပ္သံ ၊ တညံညံႏွင့္ ၊
ခက္ျပန္ေအာင္ ျမည္သည္ ။
ညြန္႔ရွည္ရွည္ ခြာညိဳ ပြင့္လို႔ ၊ သိုင္း၀င့္ခ်ိန္နီး ။
* ျပည္ၾကီးမွ ပင္မြန္ ။
တုဖက္ကယ္လြန္သည္ ။
ပုစြန္ကထြန္း ၊ ႏွင္းရည္သြန္းလို႔ ၊
ေလ၀န္းကဖိ ၊ ဘယ့္ႏွယ္သာခ်ိပါ့မယ္ ။
အမိကို ကယ္ၾကပါ့ ။
မကရရာသီတဲ့ ၊
နာရီေတာ္ သံေညာင္းႏွင့္ ၊ စည္ေမာင္းတီး ။ ။
mrcopy2110.blogspot.com
No comments:
Post a Comment