"တကယ္႔အေဖာ္"

လူေတြဟာ အေဖာ္ကို အမ်ားၾကီးရွာတယ္လို႔ ေၿပာခဲ႔တယ္ေနာ္...ကုိယ္႔စိတ္ကုိ ကုိယ္သိၿပီး ေနႏုိင္တဲ႔သူဟာ ၿပင္ပ အေဖာ္ကိုရွာဖို႔ မလိုေတာ႔ဘူး...ကုိယ္႔စိတ္ထဲမွာပဲ သတိ၊သမာဓိ၊ပညာေတြနဲ႔ ၿဖစ္ေနတဲ႔သူဟာ အဲဒါေလးကို သိၿပီးေတာ႔ အေဖာ္လုပ္ၿပီးေတာ႔ ေနလို႔ရတယ္။
ၿပင္ပ အေဖာ္ဆုိတာဟာ ကုိယ္နဲ႔ အတူတူ အၿမဲတမ္း မပါႏုိင္ဘူး...အေပၚယံအေဖာ္ပဲ ၿဖစ္မယ္...ခဏအေဖာ္ပဲၿဖစ္မယ္...တကယ္႔တကယ္ ဒုကၡနဲ႔ေတြ႔တဲ႔အခါ အခက္အခဲနဲ႔ေတြ႔တဲ႔အခါမွာ အဲဒီၿပင္ပ အေဖာ္က ကုိယ္႔ကုိ ဘာမွ ထိထိေရာက္ေရာက္ အကူအညီမေပးႏုိင္ဘူး နည္းနည္းပါးပါးေတာ႔ ေပးႏုိင္မွာေပါ႔။
မိတ္ေဆြေတြ၊သူငယ္ခ်င္းေတြ၊ ေဆြမ်ိဳးေတြက ကုိယ္ဒုကၡေရာက္တဲ႔ အခါမွာသူတုိ႔ တက္ႏုိင္သေလာက္ေတာ႔ အကူအညီေပးမယ္ေပါ႔ ဒါေပမယ္႔ စိတ္ထဲမွာ ခံစားေနရတာကို ေပ်ာက္သြားေအာင္ေတာ႔ သူတုိ႔ ဘာမွ မလုပ္ေပးႏုိင္ဘူး ... ပုိက္ဆံေပးခ်င္ေပးမယ္ ေနမေကာင္းတဲ႔အခါ ေဆး၀ါးေပးမယ္ စားစရာ ေသာက္စရာေပးမယ္ ... မိသားစုဆုိလည္း ႏွိပ္ေပးမယ္ တစ္ခုခုေပါ႔ ... သက္သာေအာင္လုပ္ေပးမယ္ ဒါေလာက္ပဲ သူတုိ႔တက္ႏုိင္တယ္ တကယ္႔ ကုိယ္႔စိတ္ထဲမွာ ခံစားေနရတာကိုေတာ႔ ဘယ္သူမွ ကူၿပီးေတာ႔ မွ်ၿပီးေတာ႔ အေဖာ္အၿဖစ္ မခံစားေပးႏုိင္ဘူး ။
အဆုိးဆံုး အေၿခအေနကုိ ေၿပာရမယ္ဆုိရင္ ေသခါနီးအခ်ိန္ေရာက္ပီဆုိပါေတာ႔...ပါးစပ္ကလည္း ဘာမွ မေၿပာႏုိင္ေတာ႔ဘူး... မ်က္စိကလည္း ေကာင္းေကာင္း မၿမင္ရေတာ႔ဘူး မႈန္၀ါးလာၿပီ... နားကလည္း ေကာင္းေကာင္း မၾကားရေတာ႔ဘူး ....ခႏၶာကုိယ္ ထိေတြ႔မႈလည္း ေကာင္းေကာင္းမသိေတာ႔ဘူး ...စိတ္ကေတာ႔ သိေနေသးတယ္ ... အဲဒီအခ်ိန္မွာ စိတၱႏုပႆနာ အားထုတ္ၿပီး ေနလို႔ရတယ္ ကုိယ္႔စိတ္ေလး ကုိယ္သိၿပီး ေနလို႔ရတယ္... ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္မွာ အေဖာ္ဆုိတာ မရွိပါဘူး ... ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္မွာ ကုိယ္႔စိတ္ကုိယ္ သိေနက်လူဆုိရင္ေတာ႔ အဲဒီအသိနဲ႔ ကုိယ္႔ရဲ႕ဘာ၀နာေလးက ကုိယ္႔ရဲ႕ တကယ္႔ အေဖာ္ၿဖစ္လိမ္႔မယ္ေနာ္ ... တကယ္ေတာ႔ ေတာ႔ ဘ၀သံသရာခရီးကို တစ္ကုိ္တည္း သြားေနရတာပါ အေဖာ္မရွိပါဘူး ... ခဏတာဆံုမိၾကတာပါ ... ဒီဘ၀မွာ ခဏတာ ဆံုၿပီးေတာ႔ ၿပီးရင္ လမ္းခြဲၿပီး ကုိယ္႔ခရီးကုိယ္ ဆက္သြားၾကရဦးမွာပါပဲ...သံသံရတစ္ေလွ်ာက္လံုး လိုက္ၿပီး အေဖာ္လုပ္ေပးမယ္႔သူဆုိတာ တကယ္မရွိပါဘူး။

ဆရာေတာ္ဦးေဇာတိက (ေလးစားပါတယ္ ဘ၀တန္ဖိုး အထီးက်န္ဘ၀မွလြတ္ေၿမာက္ၿခင္း စာအုပ္မွ)
 

http://mrcopy2110.blogspot.com 

Posted via Blogaway