အအိပ္ဆိုးေသာမယားေၾကာင့္ ေသာတာပန္တည္ေသာ ေယာက္်ား
************
သာ၀တၳိျပည္`၌ ေနေသာအမ်ိဳးသားတစ္ဦးသည္ ရဟန္းေတာ္မ်ား၏ဆြမ္းထမင္းဟင္းအက်န္ကို သံုးေဆာင္ ရ၍ဤ သို ့လွ်င္ အၾကံျဖစ္၏။
ငါသည္ေန့ညပတ္လံုးပင္ပန္းဆင္းရဲစြာ အလုပ္ကိုၾကိဳးစားေသာ္လည္းဤအရွင္ေကာင္းတို့၏ ဆြမ္းကဲ့သို့ ေကာင္းေသာထမင္းဟင္းကိုမစားရ။ ငါ၏လူအျဖစ္သည္အက်ိဳးမရွိ။ရဟန္းျပဳအံ ့ဟု ၾကံေလ၏
ရဟန္းေတာ္မ်ားကလည္းရဟန္းျပဳေပးၾက၏။ထို အမ်ိဳးသားသည္ ရဟန္းျပဳျပီးေသာ္ ရဟန္းေတာ္မ်ားကို ၀တ္ၾကီး၀တ္ငယ္ျပဳစုေဖာ္ရေလ၏။ႏွစ္ရက္ သံုးရက္မွ်ေနေသာ္ ခႏၶာကိုယ္ ဆူျဖိဳးလာ၏။ထိုအခါ ဆြမ္းအတြက္ အရပ္တကာလွည့္၍ အသက္ေမြးရျခင္းသည္ အက်ိဳးမရွိဟု ၾကံစည္ကာ လူထြက္ေလ၏။. ထိုေယာက်္ားသည္ ႏွစ္ရက္ သံုးရက္မွ်အိမ္မွ ူကိစၥပင္ပန္းလာေသာအခါဆူျဖိဳးေသာကိုယ္သည္ ပိန္ခ်ံဴး လာျပန္ေလသည္။ထိုေရာအခါငါ့အားဤ သို့ဆင္းရဲျခင္းသည္ အက်ိဳးမရွိဟု ၾကံစည္ကာ ရဟန္းေတာ္မ်ား ထံခ်ဥ္းကပ္၍ရဟန္းျပဳျပန္၏။ႏွစ္ရက္သံုးရက္ မွ်ၾကာေသာ္ ျငီးေငြ့၍ လူထြက္ျပန္၏။ဤနည္းျဖင့္ ေျခာက္ၾကိမ္ေျခာက္ခါရဟန္းျပဳျပီးလူထြက္ခဲ့၏။
၎အမ်ိဳးသားသည္ခုႏွစ္ၾကိမ္ေျမာက္ ရဟန္းျပဳရန္ အၾကံျဖင့္ ေတာမွအိမ္သို့ျပန္လာျပီးသဃၤန္းမ်ား ယူေဆာင္ရန္အိပ္ခန္းတြင္းသို့၀င္လွ်င္ ေလ်ာင္းလွ်က္ အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာမယားကိုျမင္၏။ထိုမယားသည္ ၀တ္ထားေသာအ၀တ္မ်ားကၽြတ္၍ ခံတြင္းမွ အရိအရြဲယိုစီးေန၏။ႏွာေခါင္းမွ ဃုရ-ဃုရဟု အသံျမည္၏။ ခံတြင္းပြင့္လွ်က္ေန၏.။အမ်ိဳးသားသည္ ထိုမိန္းမအား ဖူးဖူးေရာင္ေသာ အေကာင္ပုပ္၏ကိုယ္ကဲ့သို့ရြံရွာ စက္ဆုပ္ဖြယ္ဟု ထင္ေလ၏။ဤခႏၶာကိုယ္သည္ အျမဲမရွိ ဆင္းရဲျခင္းသေဘာရွိ၏ဟု အမွတ္သညာကို ရ၍ငါသည္ ဤမွ်ေလာက္ေသာ ကာလပတ္လံုး ရဟန္းျပဳျပီးလွ်င္ဤမိန္းမကိုအမွီျပဳ၍ ရဟန္းအျဖစ္ကို စြန့္ခဲ့၏။ဟု ေတြးၾကံကာသဃၤန္းကို ရင္၀ယ္ပိုက္လွ်က္ အိမ္မွထြက္ခြာလာ၏။
ထိုအမ်ိဳးသားသည္အနိစၥ ဒုကၡဟု ရြတ္ဆုိကာသြားစဥ္ပင္ ေသာတာပန္ တည္ေလ၏။ ေက်ာင္းသို့ေရာက္၍ ရဟန္းေတာ္မ်ားအားရွိခိုးျပီးလွ်င္ရဟန္းအျဖစ္ ကိုေပးသနားေတာ္မူရန္ ေလွ်ာက္ထားရာ သင္၏ ဦးေခါင္း သည္ ဓါးေသြးေက်ာက္ႏွင့္သာတူ၏သင့္ကိုရဟန္း ၀တ္မေပးနိုင္ဟုဆိုၾကကုန္သည္ရွိေသာ္ ယခုတၾကိမ္ သာတပည့္ေတာ္ကို ရဟန္း၀တ္ေပးပါဘုရားဟု ေတာင္းပန္ေလွ်ာက္ထားရ၏။ထိုအမ်ိဳးသားသည္ ရဟန္း ၀တ္ျပီးႏွစ္ရက္ သံုးရက္မွ်ျဖင့္ပင္ပဋိသမၻိဒါ ေလးပါးႏွင့္တကြရဟႏၱာအျဖစ္သို့ေရာက္ေလ၏။
ထိုအမ်ိဳးသားရဟန္းသည္စိတၱဟ႒မေထရ္မည္၏။ အျခားေသာရဟန္းေတာ္မ်ားသည္မေထရ္၏ ရဟန္းျပဳ ျခင္းကာလၾကာျမင့္သည္ကိုေမးၾကသည္ရွိေသာ္ အရွင္ဘုရားတို့ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံလိုေသာစိတ္ ရွိ ေသာအခါသြားခဲ့ရပါျပီ။ ထိုေပါင္းသင္းဆက္ဆံျခင္းသည္ တပည့္ေတာ္အား ျပတ္ခဲ့ျပီ ။ယခုအခါမသြား ေသာသေဘာရွိေသာ သူ ျဖစ္ရပါျပီ ဟု ေလွ်ာက္ထားေလ၏။
ရဟန္းေတာ္မ်ားသည္ ျမတ္စြာဘုရားထံသို့ ဤရဟန္းသည္တပည့္ေတာ္တို့ကိုအရဟတၱဖိုလ္သို ့ရေၾကာင္း မဟုတ္မမွန္ေသာစကားကိုေျပာဆိုပါသည္ဘုရားဟု ေလွ်ာက္ထားၾကကုန္၏။
ျမတ္စြာဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ၾကီးကခ်စ္သား ရဟန္းတို့ထိုရဟန္းဆိုတိုင္းမွန္၏။ဤငါ့သားသည္ မိမိ ၏တည္တံေသာစိတ္မရွိေသာအခါ`၌၎။ သူေတာ္ေကာင္းတရားကိုမသိေသးေသာအခါ`၌၎။ အိမ္ႏွင့္ေက်ာင္းသို ့လူးလာ တုံ ့ႏွင္းသြားလာျခင္းကိုျပဳ ၏။ယခု အခါထိုငါ့သားသည္ေကာင္းမွူမေကာင္း မွ ူကို ပယ္အပ္ျပီ။ဟု မိန့္ေတာ္မူ၏။
ခ်စ္သားရဟန္းတို့ ကိေလသာတို့မည္သည္ကား ဤသို့သာလွ်င္၀န္ေလးၾကကုန္၏။ ထိုကိေလသာတို့သည္ အကယ္၍ရုပ္အစိုင္အခဲ ျဖစ္၍ တစ္စံုတစ္ခုေသာ ေနရာ`၌စုပံုထားပါကစၾက၀ဠာသည္ အလြန္က်ဥ္းေသး ၏။ျဗဟၼာ့ျပည္သည္ အလြန္နိမ့္ေသး၏။ထိုေၾကာင့္ ကိေလသာသည္ဤမွ်ေလာက္၀န္ေလးကုန္၏။ ပညာႏွင့္ျပည့္စံု၍ေယာက်္ားအာဇာနည္ျဖစ္ေသာ ငါကဲ့သို့ေသာ သူကိုပင္ ေခ်ာက္ခ်ားေစကုန္၏။ ၾကြင္းေသာသူတို့`၌ဆိုဖြယ္ရာမရွိ။ဟု မိန္ ့ေတာ္မူျပီးလွ်င္ ငါကုိယ္တိုင္ပင္တစ္ကြမ္းစား ၀က္(တစ္စလယ္ ၀က္)မွ်ေသာေျပာင္းမ်ိဳးႏွင့္အသြားတံုးေသာ ေပါက္တူးကိုအမွီျပဳ၍ ေျခာက္ၾကိမ္တိုင္ေအာင္ ရေသ ့ရဟန္း ျပဳျပီးလူထြက္ဖူးေလျပီ ဟု မိန့္ေတာ္မူ၏။ (ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္၏ေျခာက္ၾကိမ္တိုင္ရေသ ့ရဟန္းျပဳျပီးလူထြက္ေတာ္မူေၾကာင္းကို အလွ်င္းသင့္ကေဖၚျပပါဦးမည္။)
ကိေလသာရွိသူတိုင္းရဟန္းျဖစ္ေစလူထြက္၍ ေပ်ာ္ခ်င္ၾကေပဦးမည္။သို့ပါေသာေၾကာင့္ လူ၀တ္ေၾကာင္ ႏွင့္လူမ်ားေပ်ာ္ၾကမွားၾကသည္မွာ အျပစ္မဆိုသာေအာင္ရွိေတာ့သည္။မေမ ့မေလ်ာ့ေသာသတိျဖင့္ သစၥာ တရားမ်ားနာၾကားမွတ္သားျပီး အားထုတ္နိုင္ခြင့္ကို ရနိုင္ၾကပါေစ။
(က်မ္းကိုး။။အရွင္ဓမၼသာမီဘိ၀ံသ၏ဓမၼပဒ ၀တၳဳေတာ္ၾကီးပထမတြဲစာမ်က္ႏွာ-၃၆၆မွ စိတၱဟ႒မေထရ္ ၀တၳဳ)
http://mrcopy2110.blogspot.com
Posted via Blogaway
No comments:
Post a Comment